Sjoerd van Amerongen: 'Als je niks doet, heb je geen recht van spreken'

BK-rubriek Hart & Ziel: interview met raadscommissielid Sjoerd van Amerongen

VOORTHUIZEN Wandelen met de hond en genieten van de vogels. Dat is Sjoerd van Amerongen (51) uit Voorthuizen ten voeten uit. Voor de natuur breekt het raadscommissielid - namens Lokaal Belang - graag een lans. Tegelijk ervaart hij verdrietige zaken in zijn persoonlijke omgeving en hecht hij sterk aan sociaal contact.
 

U heeft een Friese moeder en een Brabantse vader. Heeft u daardoor ook een stugge én Bourgondische kant in uw karakter?

,,Dat is een aparte combinatie inderdaad, maar dat ging goed samen. Mijn moeder is helaas overleden en mijn vader worstelt sinds een jaar met dementie. Ik heb de nuchterheid van de Fries en houdt ook van lekker eten, drinken en gezelligheid, zoals de Brabanders. Ik zal me niet in het carnaval storten, maar de openheid en hartelijkheid zie je ook bij de Friezen hoor."
 

Maar u staat het liefst nuchter in het leven?

,,Ja, niet met je hoofd in de wolken. Ik heb een hekel aan zweverigheid, want daar kom je niet ver mee. Je kunt veel dingen willen, maar niet alles kan. Je moet realistisch zijn."
 

U was een aantal jaar bestuurslid van het evenement Floralia. Waarom deed u dat?

,,Na bijna tachtig jaar dreigde dit in ons dorp te verdwijnen, maar toen hebben we een nieuw bestuur gevormd. Ik vind dat dit evenement gewoon bij Voorthuizen hoort. Er is een en ander aangepast en het ging het weer lekker lopen. De deelnemers zijn bijna een jaar bezig met de bouw van een wagen, dat brengt veel eenheid en cohesie in een wijk. Anders vervreemden mensen van elkaar. Door mijn gezondheid ben ik daarmee gestopt."
 

Wat mankeerde u en wat deed dat met u?

,,Ik heb vijf jaar geleden longproblemen gehad na een verwaarloosde longontsteking, met een operatie tot gevolg. Ja, dan heb je het wel even moeilijk en ga je anders naar dingen kijken. Ik rookte in die tijd vrij fors. Daar ben ik mee gestopt. Bovendien ging ik gezonder leven; ik loop nu nog meer buiten. Ik ga bewuster om met mijn leven, want ik wil wel graag mijn kinderen groot zien worden. Mijn moeder overleed drie jaar geleden enkele uren na een hersenbloeding. Ook dat zet je even stil. Ik heb ook te maken met apneu, waardoor je erg moe wordt. Daar wordt binnenkort iets aan gedaan."
 

Had u in die moeilijke tijd met uw longen ook iets aan het geloof, of zegt u dat niets?

,,Ik ging tot mijn achttiende naar de Ichthuskerk, een hervormde deelgemeente. Mijn ouders deden daar veel. Mijn vader was ouderling, kerkvoogd en bijna bij de oprichting betrokken. De predikanten kwamen bij ons over de vloer. Maar ik heb er zelf voor gekozen om niet meer naar de kerk te gaan en liet me uitschrijven. Ik ga nog wel op onregelmatige basis naar de kerk met mijn vrouw en kinderen, want ik vind het wel belangrijk voor hun opvoeding. Ze kunnen later zelf beslissen wat ze ermee doen. Maar ik heb een eigen kijk op het geloof. Ik respecteer ieders manier en ik zou het fijn vinden als iedereen dat deed. Vroeger werd op het Johannes Fontanus College door leerlingen tegen me gezegd dat ik een heiden was, omdat ik op een openbare lagere school had gezeten en in een deelgemeente naar de kerk ging. Die veroordeling heeft me veel pijn gedaan, dat wil ik nooit meer. Ik houd er niet van dat je meteen een stempel opgedrukt krijgt. Ik denk dat er wel 'Iets' is, maar dat hoeft geen God te zijn. Een ander hecht veel aan een preek en Bijbel lezen."
 

Toch bezoekt u de kerkdiensten soms nog. Hoe ervaart u dat?

,,Zeker, ik vind dat waardevol. Mijn vader hielp die kerk opbouwen en stak er veel tijd in. Tijdens het vorige kerstfeest, was hij er niet meer bij vanwege zijn dementie, voor het eerst in meer dan veertig jaar en dat komt dan wel binnen. Dat moet je een plek kunnen geven. Als dan het Ave Maria wordt gespeeld, heb ik moeite om het droog te houden. Ik associeer de kerk nog steeds met het afscheid nemen van mijn moeder."
 

In kerkdiensten staat Jezus vaak centraal, met zijn verlossende werk voor de verkeerde dingen die wij als mensen doen. Hoe kijkt u daarnaar?

,,Dat vind ik allemaal een beetje zwaar. Iedereen maakt weleens een foutje. En dan zou je straks 'boven' linksaf moeten, in plaats van rechtsaf? Daar heb ik moeite mee. Ik hoop dat iedereen naar de hemel gaat."
 

Waardoor wordt u geïnspireerd?

,,Mijn opvoeding. Ik ben opgevoed met het idee dat je elkaar respecteert en open staat voor elkaars mening. Ik vind het belangrijk dat je zuinig met de wereld omgaat en dat mijn kinderen weten wat er speelt. Dat ze weten hoe goed ze het in ons land hebben. Zo waren we met ons gezin in Sri Lanka, waar ik eerder vrijwilligerswerk deed in een dovenschool. Mijn vrouw en ik lezen veel, daar leer je veel van."
 

Uw dochter heet Anne. Daar zingt Herman van Veen een mooi liedje over. Kent u dat?

,,Ja, daar stond een stukje van op haar geboortekaartje: 'Anne, de wereld is niet mooi, maar jij kunt haar een beetje mooier kleuren'. Je kunt zelf veel doen en niet negatief zijn, dat vind ik belangrijk. Zo ben ik leider van het voetbalelftal van mijn zoon Sietse geworden, samen met een ander. Bij de tennisvereniging heb ik in het bestuur gezeten. Als je niks doet en een ander verwijten gaat maken, heb je geen recht van spreken."
 

Is er een persoon die u inspireert?

,,Ik had altijd bewondering voor Nelson Mandela, want hij krabbelde op uit een put. Hij was echt een doorzetter. Maar ik kijk verder niet zo snel tegen iemand op. Iedereen doet gewoon waar hij of zij het beste in is. Iedereen heeft zijn eigen talenten, maar ik zet mensen niet snel op een voetstuk."
 

Waarom werd u actief in de lokale politiek?

,,Je kunt langs de zijlijn staan en veel commentaar leveren, maar dan heb je weinig recht van spreken. Lokaal Belang spreekt mij aan, omdat deze partij open staat voor iedereen. Er is transparantie in het bestuur. We besteden aandacht aan alle dorpen en weten wat er speelt. Mensen kunnen ons gemakkelijk bereiken over dingen die hen opvallen. Het is belangrijk dat je weet wat er onder de mensen leeft."
 

U bent raadscommissielid. Met welke onderwerpen houdt u zich bezig?

,,Ik heb verkeer en infrastructuur, recreatie en toerisme en bouwen en wonen in mijn pakket. Vanuit Lokaal Belang hebben we het initiatief genomen tot een bomenplan, want er zijn veel bomen gekapt bij een aantal bouwprojecten. Het is beter als je daar eerst goed naar kijkt en misschien het plan iets wijzigt, zodat oude bomen behouden blijven. Dan kun je wel nieuwe aanplanten, maar het duurt erg lang voordat ze weer een beetje gegroeid zijn."
 

De natuur gaat u aan het hart?

,,Ja, vroeger vond je me altijd in het Wilbrinkbos. Ik was veel buiten en dat ben ik nog steeds; nu veel in het Johannabos. Ik loop twee, drie keer per dag met mijn hond. Dan zie je de bonte specht, een sperwer, een buizerd, de mezen, boomklevers en de hooglanders. Als ik zie wat er allemaal gecreëerd is, kan ik daar echt van genieten. Vroeger had ik altijd vogels, nu heb ik nog een paar kippen en wat vissen. Dat vind ik schitterend. Het moet ergens uit ontstaan zijn, dus de Schepper bestaat. Dan kom je op de evolutie van Darwin of de schepping van God. Het blijft de grote vraag hoe het allemaal is ontstaan, hoewel Iemand daar toch de hand in moet hebben gehad."
 

Wat doet u naast uw politieke werk?

,,Ik werk nu bijna twaalf jaar fulltime voor een groothandel in diergeneesmiddelen: de firma Virbac aan de Hermesweg in Barneveld. We zijn nu volledig een dochter van een Frans bedrijf. We leveren aan dierenartsenpraktijken. De tijd ervoor was ik werkzaam bij andere bedrijven."
 

Hecht u aan vriendschappen?

,,Zeker. Eén keer per jaar ga ik met een groep vrienden erop uit. Ik vind dat belangrijk. We praten over van alles en doen aan sport. Het is gezellig en we filosoferen wat. Als iemand het slecht heeft, wordt dat ook in de groep gegooid. Dat vind ik waardevol. Zo heb ik ook nog contact met mannen uit mijn jeugd, die ik al bijna veertig jaar ken. Met hen heb je veel meegemaakt. Als je ze ontmoet, is het meteen goed."
 

Welke liedjes vindt u mooi?

,,Hallelujah van Leonard Cohen. Ik houd ook erg van jazz. Toen ik jong was ging ik naar concerten van Simple Minds, The Rolling Stones en U2. De liedjes van Boudewijn de Groot vind ik ook mooi. Onlangs zag ik een documentaire over hem. Hij sprak even over zijn vader, naar aanleiding van een liedje. Dat kwam ook bij mij wel binnen, omdat het ongeveer de situatie was zoals je aan je vader denkt. Als ik nu bij mijn vader kom, weet hij na een half uur al niet meer dat ik geweest ben. Het is een aflopende zaak. Ik had best een goede band met hem."
 

Wat is daar het geheim van?

,,Dat je dingen gewoon met elkaar kunt bespreken. Dat je van elkaar houdt en dat aan kunt geven. Vroeger zaten we met elkaar aan tafel te praten, maar als ik nu naar hem toe ga, reageert hij nauwelijks. Dat is elke keer erg frustrerend, verdrietig en pijnlijk."
 

Staat het thema ziekte u ook in de weg om te geloven in een liefdevolle God?

,,Er gingen veel mensen dood in die periode, dat vond ik moeilijk en toen besloot ik niet meer naar de kerk te gaan. Net als bij mijn moeder vraag je je dan af, hoe kan dat nu, als die mensen elke week in de kerk zitten en goed leven? Maar dat kan iedereen overkomen. Dat is het leven. Als je in een God gelooft, kan ik me voorstellen dat je Hem dit kwalijk gaat nemen."
 

Welk liedje springt er qua tekst voor u uit?

,,Beautiful Day van U2, want je moet genieten van wat je hebt. Het is niet elke dag gemakkelijk en ik ben niet altijd happy de peppy, zeker niet als ik bij mijn demente vader vandaan kom. Maar in de natuur kun je je hoofd leeg maken. Ik maak ook foto's van hoe mooi alles is. Als de zon door de mist komt, is dat schitterend. Overigens is het liedje 'Let love rule' van Lenny Kravitz vermoedelijk nog meer mijn lijflied. Dat is tijdens onze trouwplechtigheid gedraaid. Ik zet het ook altijd op nummer één van mijn jaarlijkse Top 2000-opgave. De liefde is allesbepalend in je leven: voor elkaar en voor de ander in je omgeving."
 

Artikel Barneveldse Krant 13 november 2019 - Freek Wolff